ΤΟ ΧΑΝΙ ΚΕΡΑΣΟΒΟΥ


ΤΟ ΧΑΝΙ ΚΕΡΑΣΟΒΟΥ
Εις το μέρος ένθα ευρίσκεται το Κοινοτικόν κατάστημα υπήρχε εκτισμένον Πανδοχείον, εις το αυτό ύψος, μήκος και πλάτος, το ονομαστόν Χάνι  του Κερασόβου.
Τούτο είχεν σταύλους, δωμάτια ύπνου αρτοποιείον και εστιατόριον, προς εξυπηρέτησιν των διερχομένων καραβανίων προς Μακεδονίαν, Θεσσαλίαν, Κωνσταντινούπολιν και Ρουμανίαν (Βλαχίαν). Τούτο ενοικιάζετο υπό της εφοροεπιτροπής του σχολείου, εκ του ενοικίου δε τούτου εμισθοδοτείτο ο διδάσκαλος.
Σχετική είναι η κατωτέρω σημείωσις  ευρεθήσα εις  παλαιόν βιβλίον, γραφείσα υπό κατά το 1809 υπηρετούντος  διδασκάλου, εκ Καντσίκου, ονόματι Αλέξη, αντιγράφω ταύτην ως έχει:
«1809 κηρασάρης 21 (ιούνιος) εγό Αλέξης δάσκαλος από καντσικο ημουν στο κηρασοβο οντας ήταν ακρηβηα μεγαλη ηχε το ψομη γροσηα 2 κε δε θηματε κανενας να ερθη τοση ακρηβηα να  παρη το χανη χανζης ο νηκολας βούργαρης απο χορηον  ζιουζιουλη κε βηκε η χρονηα  του η κηρασοβητες με στηλαν με τον κοτα παπαγηανη να χαλέψουμε  εξακόσηα εξήντα γρόσηα 660  η γροσηα 665 εξακοσηα εξηντα πεντε κε ηστερα εγελασαν τους κηρασοβητες να το αφησουν παλη κε ηστερα το πηρε ο βουργαρης  από αναγγη δηα γροσηα 500 δηο χρονηα  ας εχουν το βαρος η ετηη που το ανε βασαν κε το κατεβασαν  εξ αποφασεος οχη αλο.
 Η παναγηα ας τους παρη χακη καθος την εκαμαν κε κατεβασαν το νηκη από το χανη, εγο  αλέξης δάσκαλος γραφο κε μαρτηρο κε ο νηκόλας ο βουργαρης εβγηκε ηστερα από το χανη με κοκινα παπουτσηα εκαζαντησεν εξ αποφασεος».
Από τα ανωτέρω αποδεικνύεται ότι εκ των ενοικίων  του πανδοχείου εμισθοδοτείτο ο διδάσκαλος. Ο μισθός ήτο ανάλογος του ενοικίου.
Περί της μορφώσεως του διδασκάλου, δύναται ο αναγνώστης να κρίνη μόνος του, λαμβάνων υπ’ όψιν, ότι οι διδάσκαλοι αυτοί ενεψύχωναν  τους Ελληνόπαιδας  και διετήρησαν την πίστιν προς την θρησκείαν και την αγάπην προς την Πατρίδα.
Εις το αυτό φύλλον υπάρχουν και οι εξής σημειώσεις:
«1810 οντας απαρατησα ηουνηου 8 .
ετος 1811 οντας η μαστορη αρχησαν δηα ναφτηασουντο κεληον μου
μαηου 30.
Εν ετη 1823 ηανουαρηου 2 αναπαυτηκεν ο νηκοδημος από σταρητζηνην οπου τον ηχαμεν δασκαλον στο Κηρασοβον αποθανοντος του Νικοδημου εβαλαμαν το Χρηστο Παπαγιοτη από σταρητζηανην με ηγηαν και ηρηνη από θεουκι τελος αγαθον».

Σημείωσις επιμελητού:
Από τα ανωτέρω προκύπτει ότι, πέραν πάσης αμφισβητήσεως, η ύπαρξις χανίου  στο χωριό μας, ότι τα χρόνια εκείνα υπήρχε κρίση και εν μέσω οικονομικής κρίσεως το έτος 1809 την ετήσιαν διαχείριση του χανίου ανέλαβε ο Νικόλαος Βούλγαρης από τη Ζιούζιουλη, την οποίαν έφερε εις πέρας αισίως. Με τη λήξη της μισθώσεως η εφοροεπιτροπή διαχείρισης του χανίου, πιθανόν λόγω κοινωνικών πιέσεων, θεωρώντας το ενοίκιον μη ικανοποιητικόν, έστειλε τον δημοδιδάσκαλο Αλέξη εκ Κάντσικου και τον χωριανό μας Κώστα Παπαγιάννη να διαπραγματευτούν με άλλους ενδιαφερόμενους, εντός και εκτός του χωρίου, τη μίσθωση του χανίου αντί εξακοσίων εξήντα (660) μέχρι εξακοσίων εξήντα πέντε (665) γροσίων. Πιθανόν να έλαβον προς τούτο διαβεβαιώσεις μισθώσεως του χανίου, πλην όμως υπαναχώρησαν τούτων και εν όψει του κινδύνου μη εκμισθώσεως, εκάλεσαν τον προηγούμενο εκμισθωτή Νικόλαο Βούλγαρη και του ανέθεσαν την εκμετάλλευση του χανίου αντί μισθώματος 500 γροσίων ετησίως για δύο έτη (1810-1811), μίσθωμα κατώτερον του προηγουμένου, με επιπτώσεις επί του  μισθού του δημοδιδασκάλου και υπέρ του μισθωτού.
Θέλω να μεταφέρω εδώ την πληροφορία που μου εμπιστεύθηκε ο Ηλίας Χρήστου Τσιάτσιος, κατά τη διάρκεια ερεύνης του ιστορικού της ανεγέρσεως της κεντρικής εκκλησίας του χωριού, ότι υπήρχε  χάνι στο χωριό, ότι πριν και κατά τη διάρκεια ανέγερσης της κεντρικής εκκλησίας του χωριού μας ήταν μισθωμένο αντί 600 γροσίων και τα εξ αυτού  έσοδα χρησιμοποιήθηκαν δια την ανέγερσιν του κεντρικού Ιερού Ναού του χωριού μας κατά το έτος 1812. Επίσης πληροφορούμεθα τη διακοπή των μαθημάτων την 8η Ιουνίου του 1810 και την έναρξην κατασκευής  κατοικίας του δημοδιδασκάλου την 30ην Μαΐου του 1811.
Ο εκ Καντσίκου δάσκαλος Αλέξης πρέπει να έμεινε και να δίδαξε  στο χωριό μας  τα έτη 1809, 1810 και 1811. Τούτο άγεται συμπερασματικά και δικές του είναι οι εγγραφές στο βιβλίο διδασκαλίας μέχρι την 30ην Μαΐου του 1811.
Οι εγγραφές στο ίδιο βιβλίο, του έτους 1823, εκ του ύφους αυτών πρέπει να έγιναν από Παπαδάσκαλο, μας ενημερώνουν δια τη συνεχή λειτουργία του σχολείου του χωριού μας.

Σημείωση: Το παραπάνω ντοκουμέντο είναι από το αρχείο του Βασίλη Αθανασίου και γράφτηκε από τον πατέρα του Γιώργο Αθανασίου. Δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «ΚΕΡΑΣΟΒΟ», τ. 145.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου