ΤΣΑΛΑΠΕΤΕΙΝΟΣ

Ο τσαλαπετεινός

Ο τσαλαπετεινός είναι αμέσως μετά τα χελιδόνια, το πουλί που είναι συνδεδεμένο με τον ερχομό της άνοιξης. Το καλοκαίρι ζει στη νότια και κεντρική Ευρώπη ενώ το φθινόπωρο μεταναστεύει στις τροπικές περιοχές της Αφρικής και της Ινδίας

 Γενικά χαρακτηριστικά

Ο τσαλαπετεινός είναι από τα πιο εντυπωσιακά πουλιά της φύσης. Ξεχωρίζει από το μακρύ λοφίο του με τις μαύρες μύτες που μπορεί να σηκωθεί. Το μήκος του σώματός τουφτάνει τα 15 εκ. η ουρά του έχει μήκος 10 εκ. και το λεπτό ράμφος του 5 με 6 εκ. 

  Στο  κεφάλι του έχει στο πάνω μέρος ένα όρθιο λοφίο, που είναι ιδιαίτερα αναπτυγμένο στα αρσενικά άτομα. Το χρώμα του φτερώματός του είναι καστανόφαιο, με μακριές άσπρες λωρίδες.

 Όταν τον πλησιάσουμε και ενοχληθεί, θα σηκώσει το λοφίο του. Στο επόμενο βήμα μας θα πετάξει νωθρά και κυματιστά, ανοίγοντας χαρακτηριστικά αργά τις φτερούγες του, σαν πεταλούδα.

  Το θηλυκό είναι μονογαμικό και  γεννάει 4-7 αβγά τον Μάιο με Ιούνιο. Όσο  επωάζει τα αβγά (15-19) ημέρες, τρέφεται από το αρσενικό.

  Βιότοπος-Διατροφικές συνήθειες

  'Άνοιξη, καλοκαίρι και φθινόπωρο, θα τον δούμε να αναζητά την τροφή του κυρίως πάνω στο έδαφος ψάχνοντας με το μακρύ και ελαφρά κυρτωμένο ράμφος του για έντομα, νύμφες τους, σαλιγκάρια και σκουλήκια.

  Φτιάχνει τη φωλιά του σε κουφάλες γέρικων δέντρων, σχισμές βράχων, μερικές φορές και σε κτίρια ή ερείπια. Ζει σε αραιά δασύλλια, οπωρώνες, πάρκα που έχουν ανοικτές εκτάσεις με γρασίδι και θάμνους.

  Καθεστώς προστασίας: Συμπεριλαμβάνεται στα είδη του Παραρτήματος ΙΙ της Σύμβασης της Βέρνης για τη διατήρηση της ευρωπαϊκής άγριας ζωής και των φυσικών βιοτόπων.