Η οχιά
Γενικά χαρακτηριστικά
Η κοινή οχιά είναι το πιο κοινό και περισσότερο εξαπλωμένο γεωγραφικά από τα πέντε είδη οχιάς που απαντούμε στην Ελλάδα. Η κοινή οχιά είναι η μόνη που φέρει το χαρακτηριστικό «κερατάκι» στο άκρο του ρύγχους της. Το κεφάλι της είναι σχετικά μεγάλο και τριγωνικό. Ο χρωματισμός της είναι ανοιχτό γκρι στα αρσενικά και γκρι κεραμιδί μπεζ στα θηλυκά. Και τα δύο φύλα έχουν την χαρακτηριστική σκούρα καφέ ταινία σχήματος ζικ ζακ που διατρέχει όλη τη ράχη τους είτε ρομβοειδείς κηλίδες ενωμένες στην άκρη. Είναι ένα μεσαίου μεγέθους φίδι με το μήκος του σπανίως να φτάνει το ένα μέτρο.
Η οχιά είναι από τα λίγα φίδια στην Ελλάδα που δεν γεννά αυγά αλλά τα κρατά στο σώμα της και γεννά απευθείας νεαρά άτομα. Γεννά 10-20 μικρά τα οποία έχουν δηλητήριο.
Βιότοπος-Διατροφή
Απαντάται σε περιοχές με ποώδη βλάστηση, σε ξέφωτα δασών, παραποτάμιες βραχώδεις και π ετρώδεις περιοχές αλλά και σε καλλιέργειες, κήπους, μαντρότοιχους, χαλάσματα. Η οχιά δραστηριοποιείται κυρίως την ημέρα αλλά κατά τους ζεστούς μήνες είναι ενεργή και τη νύχτα. Είναι κυρίως εδαφόβιο φίδι αλλά έχει τόσο αναρριχητικές ικανότητες όσο και κολυμβητικές ικανότητες. Η διατροφή της βασίζεται στα μικρά θηλαστικά, στα πουλιά και τις σαύρες, ενώ τα νεαρά άτομα τρέφονται και με έντομα.
Η κοινή οχιά είναι το πιο κοινό και περισσότερο εξαπλωμένο γεωγραφικά από τα πέντε είδη οχιάς που απαντούμε στην Ελλάδα. Η κοινή οχιά είναι η μόνη που φέρει το χαρακτηριστικό «κερατάκι» στο άκρο του ρύγχους της. Το κεφάλι της είναι σχετικά μεγάλο και τριγωνικό. Ο χρωματισμός της είναι ανοιχτό γκρι στα αρσενικά και γκρι κεραμιδί μπεζ στα θηλυκά. Και τα δύο φύλα έχουν την χαρακτηριστική σκούρα καφέ ταινία σχήματος ζικ ζακ που διατρέχει όλη τη ράχη τους είτε ρομβοειδείς κηλίδες ενωμένες στην άκρη. Είναι ένα μεσαίου μεγέθους φίδι με το μήκος του σπανίως να φτάνει το ένα μέτρο.
Η οχιά είναι από τα λίγα φίδια στην Ελλάδα που δεν γεννά αυγά αλλά τα κρατά στο σώμα της και γεννά απευθείας νεαρά άτομα. Γεννά 10-20 μικρά τα οποία έχουν δηλητήριο.
Βιότοπος-Διατροφή
Απαντάται σε περιοχές με ποώδη βλάστηση, σε ξέφωτα δασών, παραποτάμιες βραχώδεις και π ετρώδεις περιοχές αλλά και σε καλλιέργειες, κήπους, μαντρότοιχους, χαλάσματα. Η οχιά δραστηριοποιείται κυρίως την ημέρα αλλά κατά τους ζεστούς μήνες είναι ενεργή και τη νύχτα. Είναι κυρίως εδαφόβιο φίδι αλλά έχει τόσο αναρριχητικές ικανότητες όσο και κολυμβητικές ικανότητες. Η διατροφή της βασίζεται στα μικρά θηλαστικά, στα πουλιά και τις σαύρες, ενώ τα νεαρά άτομα τρέφονται και με έντομα.
Το δηλητήριο της οχιάς
Το δηλητήριο
είναι ισχυρό και επικίνδυνο για τον
άνθρωπο αν δεν παρασχεθούν οι πρώτες βοήθειες, γεγονός που έχουν καταστήσει την
οχιά – και μαζί της και κάθε άλλο μη δηλητηριώδες και ακίνδυνο φίδι – να
θεωρείται ένα «διαβολικό», ύπουλο και τελικά «αναλώσιμο» ζώο.
Η αλήθεια
είναι πολύ διαφορετική, καθώς η οχιά χρησιμοποιεί το χρωματικό της πρότυπο και
την ακινησία για να «εξαφανιστεί» στο περιβάλλον της, όταν νιώθει ότι
απειλείται και όταν δεν μπορεί να αποφύγει την πιθανή απειλή φουσκώνει και
ξεφουσκώνει το σώμα της προσπαθώντας να φανεί πιο μεγαλόσωμη και πιο
επικίνδυνη, ενώ επιτίθεται με δάγκωμα ως την έσχατη λύση για να αποφύγει τους
εχθρούς της.
Ωφελιμότητα:
Το ζώο αυτό αποτελεί σημαντικότατο κρίκο της τροφικής αλυσίδας, καθώς καταναλώνοντας ποντίκια και σαύρες
ρυθμίζει τους πληθυσμούς τους στη φύση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου