ΦΙΔΑΕΤΟΣ

 Ο φιδαετός

Γενικά χαρακτηριστικά
   Είναι ίσως ο πιο κοινός αετός των ορεινών όγκων της κεντρικής Ελλάδας. Το μήκος του φιδαετού φτάνει τα 80 εκ. το βάρος του μέχρι και 2,5 κιλά και το άνοιγμα των φτερών του τα 1, 8 μ. Το χρώμα στην πλάτη του είναι ανοιχτό καστανό και στην κοιλιά λευκό με καφεκίτρινες κηλίδες. Τα πόδια στο κάτω μέρος είναι γυμνά και προστατεύονται από χοντρά λέπια. Τα δάχτυλά του είναι κοντά και τα νύχια ισχυρά ώστε να συγκρατούν τα θηράματα. 

  Το είδος είναι αποδημητικό και ξεχειμωνιάζει στην υποσαχάρια Αφρική ενώ στην Ελλάδα έρχεται στα μέσα Μάρτη με αρχές Απρίλη. Μέσα στο φθινόπωρο αποδημεί.  Παρατηρείται σχεδόν σε όλη την ηπειρωτική χώρα αλλά και σε πολλά νησιά συμπεριλαμβανομένης και της Κρήτης.

  Ο πληθυσμός του εκτιμάται σε 300-500 ζευγάρια.

  Γεννά κάθε χρόνο ένα αυγό.

  Βιότοπος-Διατροφή

  Φωλιάζει κυρίως σε παλιά δέντρα σε δάση κωνοφόρων, πλατύφυλλων και μεικτά δάση, σπανιότερα δε και σε βράχια. Διανύει μεγάλες αποστάσεις για να βρει την τροφή του που αποτελείται σχεδόν αποκλειστικά από ερπετά (φίδια και σαύρες). Κυνηγά στις ανοικτές με χαμηλή βλάστηση περιοχές, τα ξέφωτα, τους θαμνώνες, τις αγροτικές εκτάσεις και τους υγροτόπους. Μπορεί να μείνει αιωρούμενος στο ίδιο σημείο εποπτεύοντας το έδαφος για θήραμα. Ο φιδαετός δεν έχει ανοσία στο δηλητήριο των φιδιών αλλά προστατεύεται από τις χοντρές φολίδες ( λέπια ) που διαθέτει στα πόδια του .

  Απειλές: Ο φιδαετός προστατεύεται επαρκώς τόσο σε εθνικό όσο και σε κοινοτικό και διεθνές επίπεδο αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υφίστανται απειλές κατά του είδους. Οι άμεσες πιέσεις πάνω στους πληθυσμούς του σχετίζονται με τη θανάτωσή του από τη λαθροθηρία. Οι έμμεσες πιέσεις σχετίζονται με τη χρήση μυοκτόνων δηλητήριων που τελικά μέσω των φιδιών καταλήγουν στους φιδαετούς, και -ως συνήθως- με τη συρρίκνωση και υποβάθμιση των βιοτόπων που φωλιάζει, αναπαράγεται και κυνηγά ο φιδαετός και τη δραματική μείωση των θηραμάτων του από τον άνθρωπο εξαιτίας του ανηλεούς πολέμου κατά των ερπετών και κυρίως των φιδιών.